Η έννοια της στρατηγικής και οι θεωρητικές προσεγγίσεις της

Στη σύγχρονη επιστήμη του management  ο όρος  « στρατηγική », που προέρχεται από την ελληνική λέξη “στρατηγεία” (στρατός + άγω = ηγούμαι του στρατεύματος)[1] και αναφέρεται στη σχεδιαστική και επιτελική ικανότητα του ηγέτη ενός στρατεύματος να συντονίζει και να εκτελεί τις απαραίτητες ενέργειες για την τελική επίτευξη του στόχου, αφορά στο γενικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση ενός θέματος ή την επίλυση κάποιου προβλήματος. ( Βινιεράτου κ.α., 2003:31) Ως στρατηγικός σχεδιασμός κατά τον Kotler[2] καλείται  « Η διοικητική διαδικασία ανάπτυξης και επίτευξης μίας βιώσιμης προσαρμογής μεταξύ των σκοπών και των πόρων της επιχείρησης από τη μία, και των ευκαιριών που παρουσιάζονται από την άλλη, στο χώρο της διαρκώς εξελισσόμενης αγοράς ». Αναλογικά λοιπόν, η στρατηγική δίνει την κατεύθυνση σε έναν πολιτιστικό οργανισμό να μορφοποιήσει τις δραστηριότητες και τις υπηρεσίες του, να εκπληρώσει την αποστολή του ( σκοπός λειτουργίας του) και να καλύψει τις ανάγκες του κοινού του  ( π.χ. ποιότητα υπηρεσιών ).  Η επίτευξη των παραπάνω προϋποθέτει την αποτελεσματική αξιοποίηση  όλων των πόρων που διαθέτει ( π.χ. ανθρώπινο δυναμικό, υπηρεσίες ), ταυτόχρονα με το διαρκή έλεγχο της σωστής πορείας στα πλαίσια της στρατηγικής που έχει επιλέξει.